Ονούφριος Σωκράτους «Δεν φοβάμαι να μείνω εκτός χώρου»

* Του Γιάννη Κυριάκου

Αυθόρμητος, ειλικρινής, άνθρωπος χαμηλών τόνων, ο Ονούφριος Σωκράτους, μας μιλάει για τα νέα του καθήκοντα στο «Έψιλον», για την πορεία του στο χώρο μέχρι σήμερα ενώ μας εξομολογείτε πως η προσωπική του ζωή έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα.

Σε συναντάμε στην νέα σου τηλεοπτική στέγη, το Έψιλον, όπου από την Δευτέρα θα σε παρακολουθούμε στην μεσημβρινή ζώνη του καναλιού, ενώ παράλληλα ανάλαβες και την αρχισυνταξία του δελτίου ειδήσεων. Με τι επίθετα θα κοσμούσες το νέο σου ξεκίνημα;

Δημιουργία, ελευθερία, πρόκληση. Είναι ένας νέος τηλεοπτικός σταθμός σε ένα μικρό πληθυσμιακά κράτος και αν αναλογιστεί κανείς ότι υπάρχουν αρκετά κανάλια στην Κύπρο, ο ανταγωνισμός σαφέστατα και θα μεγαλώσει.

Στην μεσημβρινή ζώνη τι είδους εκπομπή θα παρουσιάζεις;

Θα είμαι σε μία ενημερωτική εκπομπή, αλλά δεν θα είναι σαν το «Έχεις Μέσο». Θα είναι καθαρή ενημέρωση και όταν το θέμα το απαιτεί, θα υπάρχουν και τηλεφωνικές παρεμβάσεις.

Εκτός από την αρχισυνταξία του δελτίου ειδήσεων, ενδέχεται να σε δούμε και στην παρουσίαση ειδήσεων;

Όχι, δεν είμαι των δελτίων, αν και έχω ξεκινήσει από αυτό. Δεν μπορώ την τυποποιημένη έναρξη των δημοσιογράφων ή την εισαγωγή του παρουσιαστή για να πασάρει το επόμενο θέμα. Το δελτίο όμως κάποιου σταθμού είναι το «στολίδι» του, αλλά εγώ είμαι αυθόρμητος. Ποτέ μου δεν έχω γραμμένα σε χαρτιά το τι θα πω, αν βγω ζωντανά σε παράθυρό σε ένα δελτίο ή στην αίθουσα σύνταξης. Είναι ένας από τους λόγους που προτιμώ να είμαι σε μία εκπομπή, που περιέχει το στοιχείο του αυθορμητισμού.

Θεωρείς πως η ελευθερία λόγου, είναι ένα από τα κύρια όπλα του δημοσιογράφου;

Θα έπρεπε να θεωρείται ένα από τα όπλα του δημοσιογράφου. Δυστυχώς δεν είναι. Υπάρχει η λογοκρισία και κατευθύνσεις.  Το ιδανικό θα ήταν όλοι οι δημοσιογράφοι να λειτουργούσαμε με συνείδηση και λογική, γιατί, αρκετά από τα μέσα έχουν κατευθύνσεις και συμφέροντα. Επειδή είμαι ένας ρομαντικός δημοσιογράφος προσπαθώ να υπηρετώ όσο καλύτερα μπορώ  το επάγγελμα μου, χωρίς διαστρεβλώσεις και «κόκκινες» γραμμές. Μάλιστα, με έχουν χαρακτηρίσει, πως διακατέχομε από το σύνδρομο της τάσης φυγής. Αποχωρώ όταν με ενοχλεί η συνείδηση μου και δεν φοβάμαι να μείνω εκτός χώρου.

Αλήθεια, υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος που έχεις αλλάξει αρκετές φορές τηλεοπτική στέγη στη καριέρα σου;

Είμαι αντισυμβατικός και δεν μπαίνω εύκολα σε καλούπια. Αυτός που με αγοράζει, ξέρει και τι αγοράζει. Δεν υπάρχει το ιδανικό, αλλά υπάρχει το κοντινό που το μεταφράζεις ως ιδανικό για εσένα. Δεν έχω διστάσει να αλλάξω τηλεοπτική στέγη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είχα λογοκριθεί από κάποιο σταθμό. Μπορεί να ήταν και άλλοι παράγοντες όπως : τον τρόπο διοίκησης, συμπεριφορές από στελέχη ή ακόμη και συναδέλφους. Δεν μου αρέσει να χαλιέμαι και είναι ευτύχημα ότι έχω την πολυτέλεια της επιλογής στις μέρες μας. Πέρσι, είχα δηλώσει πως ήλπιζα το Mega, να ήταν η τελευταία  μου μετακίνηση, αλλά τα πράγματα ήρθαν διαφορετικά.

Πώς αποφάσισες να γίνεις δημοσιογράφος;

Ήταν μία επιλογή μετά από καθοδήγηση στο σχολείο από την καθηγήτρια των Νέων Ελληνικών. Η οποία είχε διακρίνει σε εμένα την ικανότητα της ευχέρειας λόγου και της κριτικής σκέψης. Οπότε με παρότρυνε να ακολουθήσω ένα κλάδο που θα αξιοποιούσα το χάρισμα μου. Εντελώς αυθόρμητα όταν τέλειωσα το σχολείο και έπρεπε να σοβαρευτώ ρώτησα σε ένα ιδιωτικό κολλέγιο για τον κλάδο αυτό. Μετά από 2-3 μήνες στο κολλέγιο αντιλήφθηκα πως βρισκόμουν εκεί που έπρεπε.

Μέχρι να καταλήξεις στην δημοσιογραφία, έχεις περάσει και από άλλα επαγγέλματα;

Έχω περάσει από πάρα πολλά επαγγέλματα, από πολύ νωρίς. Από τα 15 μου εργάζομαι, αλλά θεωρώ πως έτσι ωριμάζεις. Εργάστηκα ως ελαιοχρωματιστής, τοποθετούσα γυψοσανίδες, σε πλυντήριο αυτοκινήτων και σε βενζινάδικα. Συνόδευα  πλασιέ σε μία ιδιωτική εταιρία για πωλήσεις προϊόντων. Αργότερα προχώρησα σε βραδινά επαγγέλματα όπως σερβιτόρος και μπάρμαν.

Κατά την άποψη σου Δημοσιογράφος γίνεσαι ή γεννιέσαι;

Θεωρώ πως ο κάθε άνθρωπος γεννιέται με ελαττώματα, προτερήματα και δεξιότητες. Ίσως με κάποια χαρακτηριστικά διακρίνεις πιο εύκολα το δρόμο που θα ακολουθήσεις. Κάποιοι από εμάς σκέπτονται ποιο γεωμετρικά και άλλοι ποιο ρομαντικά. Άρα αν δεν γινόμουν δημοσιογράφος θα είχα ακολουθήσει κάποιο επάγγελμα που θα ασχολείτο με την εξέλιξη του λόγου, φαντασίας, δημιουργικότητας. Η δίψα για γνώση και ιστορία είναι χαρακτηριστικό μου. Κανείς δεν είναι αλάνθαστος ή παντογνώστης. Δεν θα μπορούσα ποτέ να ήμουν ένας ηλεκτρολόγος ή μαθηματικός.

Με την πολιτικό – οικονομική δημοσιογραφία πώς και ασχολήθηκες;

Με την πολιτική είχα εμπλοκή, αλλά όχι από την οικογένεια μου. Είχα την κλίση και την περιέργεια. Δεν με αρκούσε ένα τετράδιο του «Δεν ξεχνώ». Επίσης, ούτε  πως μία χώρα αποφάσισε να κάνει εισβολή το 1974,ασχολείθηκα με το κυπριακό και μετά με διεθνής γνώσεις. Ήθελα να μάθω τα κίνητρα σε αυτή την Ιστορία. Μελετώντας, ξεκίνησα και έτρεφα την ευχαριστία του ότι γνώριζα κάτι περισσότερο. Δεν θα μπορούσα να λειτουργήσω σε άλλους τομείς του ρεπορτάζ. Το πολιτικό-κοινωνικό-οικονομικό ρεπορτάζ αφορά εμένα τους γύρο μου και τους δίπλα μου. Πάντα ήθελα να λαμβάνω μέρος σε συζητήσεις με θέμα την ευημερία ή την αλήθεια. Θεωρώ πως θα ήταν γελοίο να έκανα ρεπορτάζ Lifestyle. Σε μία τόσο μικρή χώρα δεν υπάρχουν Stars που θέλουν να προωθηθούν ή να τους ακολουθούν. Πότε δεν το έχω στηρίξει.

Ποιο είναι το μέσο που ξεχωρίζεις και γιατί;

Ξεχωρίζω το διαδίκτυο. Παρόλο που αρκετοί πιστεύουν πως είμαι τηλεοπτικός, οι άνθρωποι του διαδικτύου γνωρίζουν τι έχω κάνει μέχρι σήμερα. Υπάρχει η τάση της υπερβολής, αλλά είναι πιο δημιουργικό.  Δεν υπάρχουν κανονισμοί που εξετάζουν το υλικό αυτό, όπως η αρχή ραδιοτηλεόρασης. Κάποιοι, αλλά και εγώ σίγουρα έχουμε ζήσει κάποιο θέμα που έχει ξεφύγει από την κανονική του πτυχή. Με την υπερβολή απλά προσπαθούν να κερδίσουν νούμερα, δηλαδή διαφημίσεις. Ξεφεύγοντας από αυτό το καλούπι, το διαδίκτυο μου δίνει την ικανότητα να υπηρετήσω καλύτερα το αντικείμενο μου.  Οι ειδήσεις είναι σε πραγματικό χρόνο. Μου δίνει τον παλμό, το σφυγμό της αμεσότητας. Η αποκλειστικότητα με «ιντρικάρει». Το διαδίκτυο σου δίνει την ευκαιρία να είσαι πολύπλευρος και να εκφράζεσαι με περισσότερη ελευθερία.

Επιπρόσθετα, είσαι και ένας από τους ιδιοκτήτες της ιστοσελίδας  i–eidisi.  Με τόσο βαρυφορτωμένο πρόγραμμα, υπάρχει κάποιο αρνητικό αντίκτυπο στην προσωπική σου ζωή;

Δεν υπάρχει προσωπική ζωή. Συνειδητά και κατά επιλογή. Ο προσωπικός μου χρόνος είναι για την οικογένεια και τα σκυλιά μου. Με γεμίζει πλήρως η δουλειά  μου, αν και ακούγεται ψυχρό.  Σε αυτό το στάδιο της ζωής μου μόνο αυτό με ικανοποιεί σε μεγάλο βαθμό.  Νιώθω πως ακόμη υπάρχουν πολλά πράγματα για να δημιουργήσω με τους συνεργάτες μου. Όταν φτάσω στο επίπεδο που θέλω και για εμένα και του καναλιού που του αξίζει, θα χαλαρώσω το πρόγραμμά μου.

Τι συμβουλή θα έδινες σε όλους εμάς τους μελλοντικούς δημοσιογράφους;

Να μην ακούτε κανένα, εκτός αυτό που σας λέει η ψυχή σας. Κυρίος να μην ακούτε Δημοσιογράφους που βρίσκονται στο χώρο και που συνήθως ρωτούν :Το έχεις σκεφτεί καλά; Τα ίδια είχα ακούσει και εγώ, οι στόχοι όμως ήταν πολύ συγκεκριμένοι στο μυαλό μου.  Επειδή το αγαπούσα και ήξερα τι ήθελα, θεωρώ πως έφτασα σε ένα πολύ ικανοποιητικό επίπεδο με τις απολαβές μου. Πολλοί θα πουν πως στο επάγγελμα αυτό δεν υπάρχει χρήμα.  Αν το αγαπάς δεν θα υπολογίσεις τις ώρες, ούτε πως θα ξεκινήσεις με πολύ χαμηλό μισθό. Στο χέρι σου είναι να τα αλλάξεις όλα.  Σταθερά, μικρά βήματα και να δείχνεις πως αγαπάς την δουλεία σου.

* Ο Γιάννης Κυριάκου είναι δευτεροετής φοιτητής του κλάδου Δημοσιογραφίας και Δημοσίων Σχέσεων του KES COLLEGE